Szczegóły wydarzenia
15-25 października 2011 roku
Zobaczyć Neapol i umrzeć
Neapol, miasto w południowej części Włoch położone nad Zatoką Neapolitańską (Morze Tyrreńskie), u podnóża Wezuwiusza. Jest stolicą regionu Kampania. Liczy 1 mln mieszkańców, a zespół miejski ponad 3 mln. Jest to trzecie pod względem zaludnienia miasto we Włoszech. Stanowi ono główny ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy południowych Włoch. W Neapolu znajduje się uniwersytet założony w roku 1224.
 |
 |
 |
 |
Historyczne centrum Neapolu jest największe w Europie (1700 hektarów) i jest wpisane przez UNESCO na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego. Ale Neapol to przede wszystkim miasto kontrastów, miasto o wielu twarzach posiadające swój niepowtarzalny rytm i ogromne bogactwo kulturowe, które zawdzięcza burzliwej historii i swoim mieszkańcom. Neapol tętni życiem, jest ruchliwy, głośny i bardzo różnorodny. Z jednej strony stare, wąskie i piękne uliczki, z ogromną liczbą przydomowych kapliczek oraz licznych kramików z szopkami neapolitańskimi, plastikowymi czerwonymi rogami, stanowiącymi amulet, którym należy obdarować ukochanych dla zapewnienia im pomyślności, ostrymi papryczkami. Z drugiej zaś rozwinięte gospodarczo, z 3 liniami metra i 5 liniami kolei miejskiej, z efektowną architekturą doskonale wkomponowaną w krajobraz. Mimo takiego zróżnicowania, a może właśnie dzięki niemu Neapol ma niepowtarzalną atmosferę i jest licznie odwiedzany przez turystów z całego świata. Wielu przyciąga cud świętego Januarego – patrona miasta. Św. January zmarł śmiercią męczeńską w 305 roku. Według legendy zaraz potem zebrano krew świętego, a dwie fiolki przechowywane są w katedrze. Z krwią świętego związane są najważniejsze neapolitańskie uroczystości. Trzy razy do roku wyschnięta krew zamienia się w ciecz: 19 września, czyli w imieniny św. Januarego, 16 grudnia oraz w sobotę poprzedzającą pierwszą niedzielę maja i w osiem kolejnych dni. Wydarzenie to budzi ogromne emocje i gromadzi tłumy, ponieważ im dłużej trzeba czekać na zmianę stanu skupienia krwi, tym zapowiada się trudniejszy czas dla Neapolu.
W Neapolu warto zobaczyć Promenadę Caracciolo i znajdujące się przy Placu del Plebiscito: Palazzo Reale (Pałac Królewski) i operę San Carlo czy przejść się neorenesansową Galerią Huberta I, zwiedzić andegaweński dwór królewski Castel Nuovo oraz inne liczne kościoły, zamki, pałace, galerie sztuki. Obowiązkowo należy skosztować smaków Neapolu: pizzy margherity, spaghetti napoletana, kawy, ciastek baba i sfogliatelle.
Goethe powiedział o Neapolu: „zobaczyć Neapol i umrzeć”. Te słowa oznaczają, że kiedy zobaczy się to miasto, to już nic piękniejszego człowiekowi się nie przydarzy i może już spokojnie odchodzić z tego świata. Nasza przewodniczka po Neapolu powiedziała, że kto przyjeżdża do tego miasta na jeden dzień raczej na pewno je znienawidzi, kto przebywa w nim przez miesiąc zaczyna je rozumieć, a kto zostanie w nim przez rok, na pewno je pokocha i już nie opuści. Coś w tym stwierdzeniu jest. Dla nas to miasto, które zachwyca i jednocześnie męczy. Jednak zdecydowana większość z nas Neapol pokochała, choć byliśmy w nim tylko jeden dzień. Mimo to nikt po zobaczeniu Neapolu nie chce umierać. Przecież jedziemy odwiedzić Pompeje…